Promotor mojej pracy magisterskiej zwykł mawiać: jeżeli ktoś czego nie potrafi prosto wytłumaczyć to znaczy, że tego nie rozumie. Piszę o tym dlatego, iż chciałbym moją fachową wiedzę przekazywać Państwu w możliwie jak najprzystępniejszy sposób.
Wyczynowe wędkarstwo spławikowe przechodzi ciągłą ewolucje. Doskonale widać to na przykładzie glin wędkarskich. W przeszłości na skutek błędnej, obiegowej opinii mówiącej, iż gliny osadzają się ryba na skrzelach unikano ich używania. Dziś natomiast przezywają one prawdziwy renesans. Glin w wędkarstwie używamy do podawania zanęty spożywczej oraz robactwa, a także do poprawienia właściwości naszych kul. Pisząc właściwości mam na myśli ich spoistość, ciężar i potencjał smużący. Rynek glin wędkarskich choć niewielki dał się we znaki odbiorcą. Nazewnictwo poszczególnych produktów jest różne i często niejednoznaczne. Producenci raz posługują się nazwami handlowymi, a innym razem terminami zaczerpniętymi stricte z gleboznastwa. W artykule przedstawię zależność pomiędzy frakcją glin, a ich właściwościami determinującymi przydatności w wędkarstwie wyczynowym. Wierzę, że po zapoznaniu się z tym tekstem większość z państwa kupując glinę producenta x będzie wiedziała do czego tak naprawdę ją użyć.
Gleby można podzielić na dwie grupy: (I) mineralne – powstałe w wyniku wietrzenia skał, (II) organiczne – powstałe w wyniku rozkładu materii organicznej. Powyższe typy gleb dzięki swoim złożonym właściwościa znajduja zastosowanie w wedkarstwie wyczynowym. W dalszej czesci artykulu gleby mineralne będę nazywał glinami natomiast organiczne ziemiami.
Opisując wpływ frakcji osadu na jego właściwości będą się odnosił do najleprzych obecnie glin wedakrskich firmy Sensas (Ss) jednocześnie porównijac je do produktów GLINY NATUTA (GN).
GLINY:
Gliny wędkarskiej stanowia mieszanke trzech frakcji ziarnistych: (I) piaszczystej 2-0,063 mm, (II) pyłowej 0,063-0,002 mm, (III) ilastej <0,002. Każda z tych frakcji warunkuje wybrana cechę. W skrócie: piaszczysta – ciężar, pyłowa – smużenie, ilasta – spoistość. W dalszej części artykułu opiszę trzy podstawowe typy glin podkreślając, co tak naprawdę determinuje ich właściwości.
Gliny Rozpraszające:
Gliny rozpraszające charakteryzują się bardzo dużą zawartością frakcji pylastej (max. 85%), dzięki czemu są lekkie i dobrze smużą. Duża zawartość pyłu musi iść w parze z niewielką objętością iłu tak, aby gliny słabo kleiły. Konsekwentnie idąc tym tokiem myslenia firma Sensas (Ss) ma w swojej ofercie dwa rodzaje glin rozpraszających: de somme (odpowiednik GN – Glina rozpraszajaca de somme) oraz argile humide (odpowiednik GN – glina agile). Gliny te pod względem frakcji pozoru są bardzo podobne. Subtelna ale jakże ważna różnica pomiędzy nimi polega na zawartości iłu, który w przypadku de somme wynosi około 8% dzięki czemu można z niej formować kule.
Zawartość 15% iłu w argili pozwala kleić na tyle zwięzłe kule, że bez problemu powinny one dotrzeć do dna łowisku o głębokości 2,5 m. Oryginalne produkty Ss (de somme i argile), a także GN, mają do minimum zredukowany udział frakcji piaszczystej. Dlaczego o tym piszę? Wielu rodzimy producentów w swoje ofercie ma mocno zapiaszczone gliny rozpraszające, co powoduje: (I) problemu z klejeniem kul, (II) szybkie opadanie ziaren, (III) skrócenie czasu smużenia w toni.
Gliny wiążące:
Gliny wiążące są produktem pośrednim pomiędzy glinami rozpraszającymi i rzecznymi. Dzięki dużej zawartości iłu (max 35%) bardzo łatwo formuje się z niech kule. Spora zawartość frakcji pylastej powoduje, iż doskonale, smużą. Sa one także cięższe od glin rozpraszajacych. Sztandarowa glina rozpraszajaca Ss jest double leam (odpowiednik Glin Natura – glina wiąząca “double leam”) – jest to nic innego jak glina rozpraszająca de some zagęszczona popularnym liant a collerem w proporcji 8:1. Każdy z nas może samodzielnie przygotować sobie taka gline.
Gliny rzeczne:
Mianem glin rzecznych określa się bardzo prostą mieszankę frakcji piaszczystej i ilastej w stosunku około 1:1. Duża zawartość piasku powoduje, iż mieszanka ta będzie bardzo ciężka, dzięki czemu przylegnie do dna, opierając się znacznym uciągom. Frakcja piaszczysta determinuje także łatwość przechodzenia przez sito. Z kolei ił stanowiący nawet 50% mieszanki uczyni te glinę na tyle spoistą, że nie będziemy musieli obawiać się jej szybkiego rozmycia. Minimalna ilość pyły powoduje ze gliny te słabo smużą. Glina rzeczna w ofercie GN jest odpowiednikiem Ss terre de rivere.
_________________________________________________________________
ZIEMIE:
Osobna kategorie stanowia ziemie. Jak wspomniałem we wstępie, są one produktami organicznymi (pochodzące z rozkładu materii organicznej). W swojej ofercie posiadam czarna ziemię bełchatowską. Jestem przekonany, iż będzie to produkt zupełnie topowy. Od innych dostępnych na rynku produktów moja ziemia odróżnia się mniejszym ciężarem (brak ziaren frakcji piaszczystej, gdyż wydobywam ją z dużej głębokości), a także doskonałymi właściwościami klejącymi – bez problemu formułuje się w zwarte kule.
W kolejnym artykule opiszę skupie się na bardziej szczegółowym opisie zastosowania poszczególnych glin z oferty GN. Na koniec chciałbym serdecznie podziękować wszystkim tym, którzy służyli mi radą i pomocą w trakcie prac laboratoryjnych i terenowych zwłaszcza: dr hab. Stanisławowi Leszczyńskiemu za bezbłędnie wskazanie literatury oraz moim współpracownikom dr Janowi Urbanowi i dr hab. inż. Włodzimierzowi Margielewskiemu za pomoc w dopracowaniu metod analitycznych.
z wędkarskim pozdrowieniem
Mateusz Przebięda
